بررسی میزان شیوع تومور کارسینوئید در نمونه های آپاندکتومی بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

تومور کارسینوئید شایعترین تومور آپاندیس و از منشأ سلولهای نوروآندوکرین می باشد. 80% موارد این تومور در دستگاه گوارش است و برطبق برخی گزارشها شایعترین محل پیدایش آن آپاندیس قلمداد گردیده است. این نئوپلاسم در 3/0 تا 5/0% نمونه های آپاندکتومی یافت می گردد. سن متوسط در زمان تشخیص 30 سال و نئوپلاسم در زنان شایعتر از مردان است. احتمال وقوع متاستاز در تومورهای کارسینوئید ارتباط مستقیم با اندازه نئوپلاسم دارد، به طوری که در ضایعات با قطر کمتر از یک سانتیمتر احتمال متاستاز نادر است. تهاجم به مزوآپاندیس پیش آگهی را تغییر نخواهد داد. مطالعه حاضر به روش توصیفی جهت بررسی شیوع تومور کارسینوئید بر روی 7447 نمونه آپاندکتومی در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شده است. در این مطالعه شیوع تومور کارسینوئید 24/0% در نمونه های آپاندکتومی می باشد. سن متوسط بروز علایم 31 سال و شیوع در زنان 5/2 در هزار و در مردان 3/2 در هزار گردید. تومور با انسداد مجرا می تواند آپاندیسیت حاد ایجاد نماید و اکثراً به طور اتفاقی در حین امتحان بافت شناختی (هیستولوژیک) یافت می گردد. بنابراین، امتحان آپاندیس در کلیه موارد آپاندکتومی از این نظر الزامی است. آنچه مشکل آفرین است مسایل درمانی و تصمیم گیری بعدی در مورد ادامه درمان به لحاظ امکان بدخیمی این تومور می باشد.